Een dagje tennis en de laatste voorbereidingen voor dinsdag
Vanmorgenzijn we al vroeg op het Hakoach. Ilan moet om 9.00 uur zijn single partij spelen en uiteraard is er een behoorlijke groep aanwezig om hem aan te moedigen. Hij is de afgelopen dagen wat ziek geweest en eigenlijk is hij nog niet top fit. Het belooft wederom een bloedhete dag te worden, dus is het eigelijk wel lekker dat hij zo vroeg moet spelen.
Hij speelt goed, maar geeft zelf aan dat de kracht hem echt nog ontbreekt. Winnen zit er dan ook niet in, maar diep respect voor de partijen die hij gespeeld heeft, terwijl hij zich zo beroerd voelde.
De rest van de dag hebben we eigenlijk heel weinig te doen. Het bridge-team speelt de tweedehelft van de halve finale. Gisteren hebben ze de eerste helft gespeeld, tegen Polen en ze staanéén punt voor, heb ik begrepen. In de loop van de middag horen we dat ze verloren hebben en brons hebben gewonne. Helaas!
De voetbal heeft een dagje vrij en beried zich rustig voor op de wedstrijd van morgen. Ze spelen dan om de vijfde of zesde plaats tegen Zwitserland. De hockey dames spelen morgen de finale tegenDuitsland, dus ook zij bereiden zich rustig voor.
Jonathan is in demiddag met een aantal voetbalmannen mee de stad in, waarbij ze onder andereeen open-bus tour door de stad hebben gemaakt en uiteraard moet er even geshopt worden.
Ik ben in het hotel blijven hangen. Een aantal voetbal en tennis gasten gingen pokeren en daarmee hebben wij ons prima vermaakt. Alain gaat er uiteindelijk met de pot vandoor. Het ging met pieken en dalen, maar hij was absoluut degene die met de meeste 'guts' speelt en verdiend wint.
Aan het einde van de middag komt Jonathan terug en hij wil nog even gaan zwemmen. Er zit een prima meertje bij ons achter het hotel op twee minuten lopen, dus dat is snel geregeld. In de middag zijn er een paar druppels gevallen, maar inmiddels is het weer zonnig en heet. Geen enkel probleem om dus even mee te gaan en toe te kijken vanuit het gras.
Dit keer geen mussen die gevaarlijk over het water scheren, maar komt er een familie zwanen die boel even op stelten zetten. Een hoop gefladder en een hoop geblaas, maar gelukkig zwemmen ze vrij snel rustig verder.
Vanavond gaan we met Danny, Thierry, Paul en Micha een hapje eten. Vlak bij ons hotel zit een klein restaurant waar de schutters al eerder zijn geweest en waar het blijkbaar goed toeven is. Jonathan en ik laten ons verrassen.
We lopen even langs de donau en maken onderweg nog een aantal leuke actie foto's. Het eten is inderdaad erg lekker en het kost geen drol. Was dus zeker de moeitewaard en zeker ook erg gezellig.Wezaten buitenop het terras en iets verder op zateen ijssalon.Blijkbaar erg lekkerijs, want we zitten compleet buiten het centrum, geen toerist te vinden, maar het is er super druk. Er komen dan ook continue mensen voorbijlopen met ijsjes.
Op een gegeven moment steekt Paul zijn hand uit naar iemand die langs komt met eennet gehaald ijsje in zijn hand en de man geeft spontaan zijn ijsje aan Paul en loopt vervolgens gewoon door!Zelfs Paul keek daar een beetje verrast van op en is maar snel achter de man aangelopen om het ijsje terug te geven.
De hilariteit is compleet als de man bijna een uur later terug komt lopen en onverwacht Paul zijn bord met Schnitzel voor zijn neus wegkaapt! Ook die wordt uiteraard terugbezorgd, maar het kost de nodige tranen van het lachen.
Omdat we werkelijk aangevallen worden door hele hordes muggen, vluchten we naar binnen voor een kopje koffie. De muggen blijken ons te lekker te vinden, want volgen ons massaal naar binnen. Er zit dus niets anders op dan vluchten en laat nou net de ijssalon op onze vluchtroute liggen...
Terug in het hotel is het werkelijk bloed heet in de lobby. Omdat de meeste morgen nog een belangrijke wedstrijd hebben, blijft iedereen in het hotel hangen. Wij zoeken het even iets hoger op en vluchten naar het dakterras. Dat hebben Jonathan en ik ontdekt toen we op ontdekkingsreis waren door het hotel ergens vorige week. Het blijkt nu een fantastisch idee.
We hebben even af kunnen coolen en heerlijk bij zitten kletsen. Ook Michael en Micha vinden hun weg naar boven. Het uitzicht is mooi met alle verlichting, maar het is vooral heerlijk om even in de buitenlucht te kunnen zitten, zonder de muggen van je af te moeten slaan.
Morgen een laatste spannende dag en dan gaan we overmorgen al weer terug naar huis. Een van de laatste nachtjes slapen dus...
Reacties
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}